VOOR S.
Ik heb je lippen nooit gekust,
Je tong nooit geproefd.
Voor de rest gaf je me alles,
Schaamteloos, puur.
Maar nooit je lippen en je tong.
Die wilde je bewaren, denk ik,
Om nog iets over te hebben
Voor het moment dat ik het
Zou zeggen.
Maar ik zei het niet.
Vanwege de stille angst, denk ik,
Dat wanneer ik het zou zeggen
Het einde gemakkelijker zou komen.
Het was mooi
Dat er iets geheim bleef tussen ons,
Onuitgesproken.
Zo keken we elkaar ook aan,
Tintelend van ingehouden verwachting.
Maar daarom heb ik, denk ik,
Je lippen nooit gekust,
Je tong nooit geproefd.
Ik ben er zeker van
Dat we van elkaar hielden,
Toen en nu nog,
Op die speciale manier van de nachtelijke stad.
Daarom was je misschien ook op een avond
Ineens verdwenen
En heb ik je nooit meer gezien.